· Łącznie użytkowników: 62
· Najnowszy użytkownik: muerte2
Historia toru Norisring zaczyna się w 1947 roku, kiedy to na ulicach Norymbergii postanowiono zorganizować wyścigi motocyklowe. Układ toru już wtedy przypominał obecną pętlę. W latach 60. XX wieku dominującą pozycję na torze przejęły wyścigi samochodowe - czy to wyścigi aut turystycznych, czy długodystansowe. W 1973 roku na Norisring zawitała Formuła 2, ale był to jednorazowy występ. Od 1974 roku tor ten znajduje stałe miejsce w kalendarzu serii DTM (oraz jej poprzedników) - jest on dla tej serii tak samo ważny jak tor w Monako dla F1. Tor sam w sobie jest dosyć specyficzny - jest on bardzo krótki (długość okrążenia to 2300 metrów), przez co czasy okrążenia powinny znajdować się na poziomie 42 sekund, a różnice między kierowcami będą naprawdę znikome. Pomimo posiadania zaledwie czterech zakrętów, są one dosyć trudne. Pierwszy zakręt to nawrót w lewo - hamujemy do niego po bardzo długiej prostej startowej, a strefa hamowania jest bardzo nierówna. Na starcie możliwy jest niemały karambol, o czym przekonali się kiedyś kierowcy pewnej ligi, w której startował Tarask (widoczny na zdjęciu w samochodzie unoszącym się w powietrzu). Nawrót ten wyprowadza kierowców na krótką prostą, zakończoną wolną szykaną prawo-lewo, złożoną z dwóch zakrętów pod kątem 90 stopni. Wyjście z szykany prowadzi na kolejną prostą, tym razem nieco dłuższą. Do dyspozycji kierowców jest chodnik, który pełni funkcję krawężnika. Ta prosta, przełamana lekkim łukiem w prawo, przechodzi w ostry nawrót w lewo. Ten z kolei spina całą pętlę toru, gdyż wyjście z zakrętu prowadzi na prostą startową. Nieco więcej zabawy daje aleja serwisowa - wjazd do niej jest mocno zakamuflowany, więc żeby go odnaleźć wymagany jest sokoli wzrok. Wyjazd z kolei prowadzi wprost na linię wyścigową i dojazd do pierwszego zakrętu, przez co kierowca włączający się do ruchu oraz kierowca znajdujący się już na torze muszą wzajemnie na siebie uważać. W ramach ciekawostki dodam, że pomiędzy prostą startową a prostą prowadzącą do ostatniego zakrętu znajduje się pewien budynek - jest to trybuna, która należała do terenu zjazdów partii nazistowskiej. Niedaleko toru znajduje się także "Große Straße", czyli planowany plac defilad armii III Rzeszy.
Jak wygląda sytuacja w stawce po pierwszych testach? Na czele stawki należy spodziewać się samochodu Williamsa, konkretnie tego z numerem 13 - Tarask na razie wydaje się być po raz kolejny poza zasięgiem rywali. Za jego plecami Należy spodziewać się kolejnej odsłony walki o wicemistrzostwo pomiędzy Norbim i duetem McLarena - w tym zestawieniu nie zostali zawarci kierowcy BAR-a oraz Ferrari, gdyż w bolidzie ekipy z Brackley kilometry w Soczi nabijał Szprycek, który - jak sam deklaruje uparcie od VII sezonu - zamierza skupiać się na pomocy Patrique'owi w walce o indywidualne podium kierowcy z Radlina oraz zespołowe na koniec sezonu, zaś bolid stajni z Maranello pojawił się na torze dosłownie na chwilę za sprawą Kamila - i była to jedynie wizyta kontrolna, gdyż jego czas w porównaniu do czasów czołówki pozostawiał wiele do życzenia. Po pierwszej turze testów można także zauważyć, że środek stawki znacznie się zbliżył do czołówki - pierwsze skrzypce w walce o nieoficjalny tytuł mistrza "ExtremeF1.5" na pewno będzie grał Mikrus, a tym razem jego rywalami mogą być odpowiednio Yodson z Prosta oraz Pandodo z Saubera. Walka między tą trójką będzie bardzo wyrównana, bowiem Mikrus jest wyraźnie szybszy od Karlique'a, Yodson od Graczka a Pandodo od Kiroshimy - także walka w tej części stawki odbędzie się bez żadnych zespołowych zagrywek. Tercet Karlique-Yodson-Kiroshima będzie mógł zatem skupić się na własnej walce z duetem Benettona - różnice między poszczególnymi kierowcami tej grupki były naprawdę znikome, co może być zwiastunem bardzo dużych emocji nawet w walce o drobne punkciki. O tym, czy taki układ sił zostanie utrzymany na Norisringu zadecydują ułamki sekund - jak już wcześniej wspominałem, ten tor jest specyficzny i ciężko brać wyniki z drugiej tury za pewnik, jeśli o czasie okrążenia decyduje punkt hamowania do zakrętu.
Informacje o wyścigu:
Nazwa toru: Norisring
Lokalizacja: Norymberga, Niemcy
Długość: 2,300 km
Ligowy rekord okrążenia: brak
Program testów:
1. dzień: 29.10.2019 (wtorek), godz. 20:30 - 60 minut, sucho
2. dzień: 30.10.2019 (środa), godz. 20:30 - symulacja kwalifikacji i wyścigu (48 okrążeń + okrążenie formujące i zjazdowe), sucho
A więc stało się - ligowa karawana oficjalnie ruszyła i czeka na pierwszy start do wyścigu. Nie będzie to jeszcze oficjalny wyścig, ale to nie zwalnia kierowców od obowiązku zachowania bezpieczeństwa na torze i szacunku do siebie i rywali. Testy na Norisringu mają wdrożyć całą stawkę do wyścigowego rytmu, a wejście w ten rytm będzie bardzo kluczowe - pierwsza runda IX sezonu odbędzie się bowiem na ulicach Monako, a ten tor nie wybacza błędów. W imieniu Rady FIA proszę o jak największą frekwencję przez oba dni i ostrożność w trakcie wyścigu. Z mojej strony to na tyle. Do zobaczenia na torze! Pozdrawiam, Patryk.
Na forum rozpisany został plebiscyt the best of ExtremeF1. Zapraszam serdecznie do głosowania
Kubusa96
15-06-2022 00:17
UWAGA! Konieczne było dodanie nowych torów na ExLM. Są w downloadzie. Terminarz eventu jest na forum
Kubusa96
11-06-2022 23:18
W downloadzie jest dostępny mod na eventy benefisu ligowego rozgrywane na platormie rFactor. Natomiast na forum jest lista zgłoszeniowa na Extrimową Ligę Mistrzów
Kubusa96
08-06-2022 18:04
W downloadzie jest dostępny mod na 1. event naszego ligowego benefisu, rozgrywanego na F1 Challenge
Kubusa96
08-06-2022 18:04
Zapraszam do głosowania w ligowym plebiscycie po sezonie XII, szczegóły w temacie na forum
Forum 
Historia toru Norisring zaczyna się w 1947 roku, kiedy to na ulicach Norymbergii postanowiono zorganizować wyścigi motocyklowe. Układ toru już wtedy przypominał obecną pętlę. W latach 60. XX wieku dominującą pozycję na torze przejęły wyścigi samochodowe - czy to wyścigi aut turystycznych, czy długodystansowe. W 1973 roku na Norisring zawitała Formuła 2, ale był to jednorazowy występ. Od 1974 roku tor ten znajduje stałe miejsce w kalendarzu serii DTM (oraz jej poprzedników) - jest on dla tej serii tak samo ważny jak tor w Monako dla F1. Tor sam w sobie jest dosyć specyficzny - jest on bardzo krótki (długość okrążenia to 2300 metrów), przez co czasy okrążenia powinny znajdować się na poziomie 42 sekund, a różnice między kierowcami będą naprawdę znikome. Pomimo posiadania zaledwie czterech zakrętów, są one dosyć trudne. Pierwszy zakręt to nawrót w lewo - hamujemy do niego po bardzo długiej prostej startowej, a strefa hamowania jest bardzo nierówna. Na starcie możliwy jest niemały karambol, o czym przekonali się kiedyś kierowcy pewnej ligi, w której startował Tarask (widoczny na zdjęciu w samochodzie unoszącym się w powietrzu). Nawrót ten wyprowadza kierowców na krótką prostą, zakończoną wolną szykaną prawo-lewo, złożoną z dwóch zakrętów pod kątem 90 stopni. Wyjście z szykany prowadzi na kolejną prostą, tym razem nieco dłuższą. Do dyspozycji kierowców jest chodnik, który pełni funkcję krawężnika. Ta prosta, przełamana lekkim łukiem w prawo, przechodzi w ostry nawrót w lewo. Ten z kolei spina całą pętlę toru, gdyż wyjście z zakrętu prowadzi na prostą startową. Nieco więcej zabawy daje aleja serwisowa - wjazd do niej jest mocno zakamuflowany, więc żeby go odnaleźć wymagany jest sokoli wzrok. Wyjazd z kolei prowadzi wprost na linię wyścigową i dojazd do pierwszego zakrętu, przez co kierowca włączający się do ruchu oraz kierowca znajdujący się już na torze muszą wzajemnie na siebie uważać. W ramach ciekawostki dodam, że pomiędzy prostą startową a prostą prowadzącą do ostatniego zakrętu znajduje się pewien budynek - jest to trybuna, która należała do terenu zjazdów partii nazistowskiej. Niedaleko toru znajduje się także "Große Straße", czyli planowany plac defilad armii III Rzeszy. 
