· Łącznie użytkowników: 62
· Najnowszy użytkownik: muerte2
Tor Vallelunga rozpoczął swoje życie w 1951 roku jako niewielki tor owalny o ziemnej nawierzchni - poprzednio był to tor jeździecki, więc kształt i nawierzchnia są oczywiste. W 1957 roku włoski inżynier Piero Taruffi wybudował w miejscu ziemnego owalu pełnowymiarowy tor o asfaltowej nawierzchni, na który w 1963 roku zawitała nawet Formuła 1 - powodem wizyty był niezaliczany do klasyfikacji mistrzostw świata wyścig o GP Rzymu. Na przełomie lat 60. i 70. XX wieku tor przebudowano, tworząc zalążek obecnej konfiguracji oraz przenosząc aleję serwisową w obecne miejsce - dawniej garaże znajdowały się po lewej stronie prostej startowej. W późniejszych latach ostatni zakręt przybrał obecną formę, a reszta toru zyskała szykany używane w wyścigach motocyklowych. Z czasem jednak poważniejsze serie takie jak Formuła 2 czy Formuła 3000 opuściły tor, a ten popadł w problemy finansowe. W 2001 roku gościł on jeszcze wyścig European Le Mans Series, ale lista startowa była bardzo uboga - można to jednak usprawiedliwić raczkującymi w Europie wyścigami na zasadach 24-godzinnej rywalizacji w Le Mans. Jednak mimo to, w 2005 roku otwarto nowy odcinek toru oraz zmodyfikowano wjazd do alei serwisowej, przez co obiekt przybrał obecną formę. W latach 2007-2008 tor gościł wyścigi serii World Superbike, zaś dzisiaj ten tor jest na liście rezerwowej serii. Obecnie obiekt służy głównie za tor testowy oraz miejsce rozgrywania lokalnych wyścigów - jednakże co roku rozgrywany jest na nim wyścig 6-godzinny dla aut klasy GT. W 2019 roku Vallelunga gościła także pierwsze w historii "Igrzyska motorsportowe".
Okrążenie zaczyna krótka prosta startowa, która przechodzi płynnie w sekcję szybkich łuków lewo-prawo-lewo. Pokonujemy je bez odpuszczania gazu. Pierwsze poważniejsze hamowanie mamy przed 90-stopniowym zakrętem w prawo, który przechodzi w kolejny 90-stopniowy zakręt w prawo - redukujemy tam do 3. biegu. Ta sekcja kończy pierwszy sektor. Drugi zaś zaczyna się od lekkiego łuku w lewo, który wyprowadza na całkiem długą prostą. Ta z kolei zakończona jest wolnym, ale długim nawrotem - trudno tam znaleźć odpowiednią linię jazdy i prędkość przejazdu, ale jego usytuowanie i szerokość pozwala na manewr wyprzedzania. Ten nawrót wyprowadza kierowców na krótką prostą, która zakończona jest ciasnym, ostrym zakrętem w lewo - jest to kolejne potencjalne miejsce do wyprzedzania. Ten zakręt prowadzi z kolei do szybkiego zakrętu w lewo, którego wierzchołek i zewnętrzna część są słabo widoczne - przy wyjściu należy uważać na limity toru, gdyż bardzo łatwo można sobie tam pomóc używając wyjazdu z szykany dla motocykli. Drugi sektor kończy kolejny długi nawrót w prawo, tym razem nieco wolniejszy. Trzeci sektor rozpoczyna z kolei bardzo wolny nawrót w lewo. Dalej mamy krótką prostą, przechodzącą w sekcję dwóch zakrętów lewo-prawo pod kątem 90 stopni. Wyjście z nich prowadzi na krótką prostą. Ta zakończona jest zaś długim nawrotem w prawo, gdzie poprzez szukanie optymalnej linii jazdy można bardzo łatwo wypaść na żwirowe pobocze. Wyjazd z tego nawrotu prowadzi na prostą startową, aby dać kierowcy kolejną szansę na zmierzenie się z tym torem.
Nie ma sezonu ExtremeF1 bez GP Włoch - tak można zacząć opowieść o wyścigach z poprzednich lat. W I sezonie kierowców przywitał tor Monza, gdzie triumf odniósł Markovsky, zaś podium uzpełnili Kubusa96 i nieoczekiwanie Extremento. Wyścig ten został zapamiętany z powodu słabego startu Szymussa, który przed pierwszą szykaną spadł na koniec stawki, oraz z powodu lotu Patrique'a - najpierw został storpedowany przez Matifa na hamowaniu do drugiej szykany, co spowodowało spadek kierowcy Red Bulla na tył stawki. Kilkaset metrów dalej, na wyjściu z zakrętów Lesmo, obrócił się Piter. Ten z kolei nieuważnie wracał na tor, przez co jego rywal wzbił się w powietrze - nie ma lepszej reklamy dla Red Bulla. W II sezonie kierowców czekało starcie z torem Imola. Tam z kolei triumf odniósł Tarask, a podium uzupełnił Patrique i startujący z końca stawki Markovsky. Charakterystyczne dla tego wyścigu były dantejskie sceny na pierwszym okrążeniu, gdzie kilka kierowców straciło tylne skrzydła na hamowaniu do szykany Tamburello, a także "taniec synchroniczny" w wykonaniu Kubusy96 i Markovsky'ego - kierowca BMW Sauber obrócił się na wyjściu na prostą startową, zaś tuż po powrocie na tor dokładnie to samo zrobił jego rywal z Prosta. III sezon, a zarazem pierwszy na rFactorze, przyniósł powrót na Monzę - z tym wyścigiem można kojarzyć ogromne problemy techniczne. Z kronikarskiego obowiązku należy wymienić czołową trójkę: wygrał wówczas Szymusso, przed Taraskiem i Norbim, dla którego był to debiut w tej lidze. IV sezon to ponowna rywalizacja na Monzy, z której zwycięsko wyszedł Markovsky. Podium uzupełnili Szymusso i Tarask, którzy uwikłani byli w ostrą walkę z Patrique - nie wiedzieć czemu, kierowca Ferrari ustawił bolid pod docisk, jednak mimo to próbował walczyć do tego stopnia, że zarówno kierowca Mercedesa, jak i kierowca Lotusa, byli obracani przez swojego rywala. V sezon przyniósł powrót na Imolę, gdzie pewnie wygrał Markovsky, zaś podium uzupełnili Tarask i Kamilo. Z tamtym wyścigiem można kojarzyć ostrą walkę FIA z kierowcami o respektowanie limitów toru, gdyż zdania były wtedy podzielone. W VI sezonie kierowcy rywalizowali na torze Mugello, gdzie wygrał Markovsky, przed Taraskiem i Kubusą96 - poza ich walką o 2. miejsce, ten wyścig kojarzony jest z problemami z oponami, które pozbawiły Aftera dobrej pozycji. VII sezon to rywalizacja na torze Misano, gdzie wygrał Markovsky, a podium uzupełnili Tarask i Patrique. Najważniejszy moment tego wyścigu to "występ" Bartiego, któremu po zamieszaniu na starcie "siadła psycha" i przeszarżował w kolejnym zakręcie. Efekt: wycofanie się kierowcy Williamsa z wyścigu po w zasadzie pewne miejsce na podium na koniec sezonu, a także ze startów w ExtremeF1. W VIII sezonie ponownie rywalizowano na Monzy, gdzie wygrał Tarask, dojeżdżając przed Afterem i Norbim. Ten wyścig obnażył anomalia moda, gdyż ustawienia pod duży docisk gwarantowały lepsze wyniki niż ustawienia pod prędkość maksymalną - można rzec, że zespół Ferrari z IV sezonu przewidział przyszłość. Ponadto ten wyścig również obfitował w problemy techniczne - w trakcie kwalifikacji nastąpiła ogólnopolska awaria sieci Orange, przez co połowę kierowców wyrzuciło z serwera i wyścig ruszył z ogromnym opóźnieniem.
Przed wyścigiem można w ciemno obstawiać to, że Markovsky wygra, gdyż Tarask jeszcze nie rozwiązał swoich problemów z Hungaroringu, a jego sytuacja się nawet skomplikowała - czeka on bowiem na odbiór sprzętu po naprawie. W tej sytuacji walka o podium powinna toczyć się między duetem Williamsa, McLarena, Afterem, Mikrusem oraz Patrykiem - ten ostatni pokazał na Węgrzech, że GP Hiszpanii to wypadek przy pracy i nieoczekiwanie wskoczył na fotel lidera klasyfikacji generalnej, choć zapewnienie sobie 3. miejsca przyszło mu z trudem, gdyż Mikrus bardzo ostro się bronił. Walka o pozostałe miejsca w punktach powinna toczyć się zaś między duetem Jordana, Prosta, Szpryckiem, Karlikiem oraz Dodo - jednakże nie można nikogo z nich lekceważyć, gdyż każdy z nich jest w stanie namieszać w czołówce. Za tą grupą walka o potencjalny punkt powinna toczyć się między duetem Benettona i Kiroshimą - są oni w stanie punktować, ale jeśli chcą być stałymi bywalcami czołowej dziesiątki, to muszą popracować nad tempem i wyeliminować błędy.
Informacje o wyścigu:
Nazwa toru: ACI Vallelunga Circuit
Lokalizacja: Campagnano di Roma, Włochy
Długość: 4,085 km
Ligowy rekord okrążenia: brak
Ilość okrążeń: 38
Dystans wyścigu: 153,230 km
Prognoza pogody: trening, sesja kwalifikacyjna oraz wyścig nie będą zakłócone opadami deszczu, ani śniegu - jedyne zmartwienie to lekkie zachmurzenie w oba dni, ale nie będą to jakieś groźne chmury.
Zapowiadają się więc duże emocje - nieznany tor w połączeniu z niewielkimi różnicami między kierowcami musi dać taki, a nie inny efekt. Ale czy jednak tak będzie? Kto najlepiej się przygotuje do tego wyścigu? Kto uzupełni podium? Czy ktoś spoza czołówki zaskoczy całą stawkę? Czy Włosi przygotują dla kierowców jakąś dobrą pizzę i spaghetti oraz odpowiedzą na postawione w tytule zapowiedzi pytanie? Tego dowiecie się w relacjach z GP Włoch, na które już dziś serdecznie zapraszam. Pozdrawiam, Patryk.
Na forum rozpisany został plebiscyt the best of ExtremeF1. Zapraszam serdecznie do głosowania
Kubusa96
15-06-2022 00:17
UWAGA! Konieczne było dodanie nowych torów na ExLM. Są w downloadzie. Terminarz eventu jest na forum
Kubusa96
11-06-2022 23:18
W downloadzie jest dostępny mod na eventy benefisu ligowego rozgrywane na platormie rFactor. Natomiast na forum jest lista zgłoszeniowa na Extrimową Ligę Mistrzów
Kubusa96
08-06-2022 18:04
W downloadzie jest dostępny mod na 1. event naszego ligowego benefisu, rozgrywanego na F1 Challenge
Kubusa96
08-06-2022 18:04
Zapraszam do głosowania w ligowym plebiscycie po sezonie XII, szczegóły w temacie na forum
Forum 
Tor Vallelunga rozpoczął swoje życie w 1951 roku jako niewielki tor owalny o ziemnej nawierzchni - poprzednio był to tor jeździecki, więc kształt i nawierzchnia są oczywiste. W 1957 roku włoski inżynier Piero Taruffi wybudował w miejscu ziemnego owalu pełnowymiarowy tor o asfaltowej nawierzchni, na który w 1963 roku zawitała nawet Formuła 1 - powodem wizyty był niezaliczany do klasyfikacji mistrzostw świata wyścig o GP Rzymu. Na przełomie lat 60. i 70. XX wieku tor przebudowano, tworząc zalążek obecnej konfiguracji oraz przenosząc aleję serwisową w obecne miejsce - dawniej garaże znajdowały się po lewej stronie prostej startowej. W późniejszych latach ostatni zakręt przybrał obecną formę, a reszta toru zyskała szykany używane w wyścigach motocyklowych. Z czasem jednak poważniejsze serie takie jak Formuła 2 czy Formuła 3000 opuściły tor, a ten popadł w problemy finansowe. W 2001 roku gościł on jeszcze wyścig European Le Mans Series, ale lista startowa była bardzo uboga - można to jednak usprawiedliwić raczkującymi w Europie wyścigami na zasadach 24-godzinnej rywalizacji w Le Mans. Jednak mimo to, w 2005 roku otwarto nowy odcinek toru oraz zmodyfikowano wjazd do alei serwisowej, przez co obiekt przybrał obecną formę. W latach 2007-2008 tor gościł wyścigi serii World Superbike, zaś dzisiaj ten tor jest na liście rezerwowej serii. Obecnie obiekt służy głównie za tor testowy oraz miejsce rozgrywania lokalnych wyścigów - jednakże co roku rozgrywany jest na nim wyścig 6-godzinny dla aut klasy GT. W 2019 roku Vallelunga gościła także pierwsze w historii "Igrzyska motorsportowe". 
